De toekomst: een boek zonder titel

De toekomst: een boek zonder titel

In het slotdeel van het drieluik valt de vraag naar mijn toekomst. Ze werd gesteld begin november door Gazet van Antwerpen. Wist ik veel wat die toekomst niet zoveel later voor mij in petto had. (Klikken voor deel 1 en deel 2.)

Wat brengt de toekomst voor Peter De Roover? Ziet hij na de verkiezingen van volgend jaar eindelijk de levenslange droom van de Vlaamse onafhankelijkheid in vervulling gaan?

 

"U leidt uit mijn Wikipedia-pagina af dat ik altijd een voortrekker ben geweest? Dat verbaast me, want dat is nooit mijn drijfveer geweest. Ik heb me altijd een buitenzijder gevoeld, terwijl een boegbeeld toch voor de massa loopt. Maar het is wel waar dat ik me niet kan neerleggen bij situaties, ik zal nogal snel zelf de koe bij de horens vatten."

 

"In 2003 ben ik gescheiden, dat was een moeilijke periode. Maar zoals het cliché zegt: waar je niet aan dood gaat, dat maakt je sterker. Sindsdien leid ik een boeiender en evenwichtiger leven dan ooit. Ik heb ontdekt dat het leven veel minder slaafs kan zijn dan veel mensen het beleven. Je hebt meer vrijheid dan je denkt."

 


"Bij de verkiezing van volgend jaar zal geen enkel resultaat mij verbazen." 


 

"Over de toekomst denk ik niet zo veel na. Ik ben een improvisator, geen planner. Ik hoop vooral dat ik alles met passie kan blijven doen. Ik wil blijven openstaan voor allerlei dingen die zich aandienen. En welke dat zijn, dat zullen we wel zien."

 

Voldoende tegendraads

 

"Hoe Vlaanderen verder zal evolueren? Ik weet het niet. Ik vind de vraag wat de verkiezingen van volgend jaar zullen brengen ook niet zo relevant. Als ik goed kon voorspellen, dan zou ik wel met de Lotto spelen. We zien wel wat er gebeurt. Geen enkele uitslag zal mij verbazen."

 

"In Doorbraak probeer ik de gebeurtenissen zo goed mogelijk te becommentariëren. Uiteraard willen wij invloed uitoefenen, maar vooral zeggen wat gezegd moet worden. Met oog voor de juiste nuances, want die schuilen achter elke 'ja' of 'nee', maar toch voldoende tegendraads."

 

Vijftig tinten grijs

 

"Als ik ooit mijn autobiografie schrijf, dan ben ik de titel kwijt, want die is al gebruikt: Vijftig tinten grijs. (lacht) Ik probeer andersdenkenden altijd te begrijpen. Een andere mening maakt mij niet boos, maar nieuwsgierig. Opwinding is een zwaktebod, een teken van onzekerheid."

 

"En om af te ronden met de toekomst van Vlaanderen: als de onafhankelijkheid er niét komt, dan hoop ik dat dat is omdat de Vlamingen het niet willen, want dat is de enige goede reden."

 

(18 maart 2014. Gepubliceerd in Gazet van Antwerpen in de weekeindeditie van 2 en 3 november 2013. Deel 1 en deel 2 plaatste ik eerder.)

 

FOTO: Dit titel die mijn biografie niet zal kunnen dragen. 

Labels