De staatsbon: het ‘grote’ gevecht dat nergens over gaat.

De staatsbon: het ‘grote’ gevecht dat nergens over gaat.

De discussies tussen minister Van Peteghem en staatssecretaris Bertrand over de toegepaste roerende voorheffing op de nieuwe staatsbon is ronduit potsierlijk. Wie een rekentoestel er bij neemt, stelt vast dat het nergens over gaat. Dat ze er dan ook mee stoppen en zich wijden aan ernstige uitdagingen.
 

De minister van Financiën zegt te strijden voor de kleine spaarder, de staatssecretaris van begroting beweert het bloeden van onze staatsfinanciën te willen stelpen. Daarom wil de eerste een staatsbon met roerende voorheffing van 15% en de staatssecretaris daar juist niet van weten.

Wat leert een rekenmachientje?

De kleine spaarder die voor de keuze staat tussen een staatsbon of een spaarrekening bij een particuliere bank, zou na één jaar een rente ontvangen van 255 euro per 10000 inleg (bij 2,55% netto mits RV van 15%) bij de staatsbon en tot 225 euro voor hetzelfde bedrag (2,25%) op een spaarboekje, dat bovendien de flexibiliteit biedt om het bedrag desnoods eerder op te vragen. Het verschil voor die kleine spaarder waar minister Van Peteghem zich voor zegt in te zetten bedraagt zegge en schrijve 30 euro per jaar, net iets meer dan 2,5 euro per maand.

(Ons voorbeeld is voorzichtig. Spaarders die wat verder op zoek gaan, kunnen trouwens zelfs een hoger rendement vinden op een spaarboekje of termijnrekening dan op de staatsbon zoals Van Peteghem die wil uitgeven.)

Anderzijds kan de overheid over 5 jaar leven tegen lagere rentes maar het verschil bij een ontlening van 6 miljard, waar staatssecretaris van Begroting Bertrand zich voor zegt in te zetten, kan hoogstens enkele tientallen miljoen verschil betreffen, kortom een schijntje tegenover de budgettaire uitdaging waarvoor Vivaldi dit land geplaatst heeft, wellicht amper 0,1%.

De slotsom luidt dat de zelfverklaarde strijder voor kleine spaarders Van Peteghem strijdt voor enkele grijpstuivers extra voor de spaarder, een koffie per maand, terwijl de zelfverklaarde behoeder van de staatsfinanciën Bertrand de indruk van budgettaire orthodoxie wil wekken met wat minder is dan een symbool.

De opgepepte discussie van de voorbije dagen wekt een valse indruk en dient alleen maar electorale motieven. Zowel voor de spaarder als voor de begroting zijn ze ronduit betekenisloos.

Intussen blijft het echte werk wel liggen. De kredietbeoordeler Fitch geeft aan België zowaar een rating "'AA-' 𝘄𝗶𝘁𝗵 𝗮 𝗡𝗲𝗴𝗮𝘁𝗶𝘃𝗲 𝗢𝘂𝘁𝗹𝗼𝗼𝗸”.
De begrotingsinspanningen van de regering De Croo zijn “𝗶𝗻𝘀𝘂𝗳𝗳𝗶𝗰𝗶𝗲𝗻𝘁 to achieve debt stabilisation over the medium term”.
Fitch gaat ervan uit dat België op de 𝗘𝘂𝗿𝗼𝗽𝗲𝘀𝗲 𝘀𝘁𝗿𝗮𝗳𝗯𝗮𝗻𝗸 terecht zal komen: "Belgium will be placed under the EU's Excessive Deficit Procedure this year”.

Maar intussen wel bakkeleien over een handvol euro’s per maand als zoethoudertje voor de spaarder.

Facebook, 21 februari 2024