De dwangsom voor het niet-naleven van het vonnis inzake de IS-kinderen
Mijnheer de voorzitter, mevrouw de eerste minister, wij hebben net twee eloquente voorgangers gehoord, die uw regering ervan betichten werkloos te hebben toegezien na het vonnis dat door de rechter werd uitgesproken.
Ik kan mij niet voorstellen dat u hen zo meteen niet afdoend van antwoord kunt dienen. Ik kan mij niet voorstellen dat u hier zou komen zeggen dat u zes weken hebt gewacht om daarna een dwangsom van 5.000 euro per dag per kind te zijn opgelegd. Dat betekent dat tijdens de twee minuten dat ik deze vraag stel het bedrag met ruim 70 euro aantikte.
Dat is een behoorlijke snelheid. Het is vier dagen geleden. We zitten nu aan 200.000 euro. Ik kan mij niet voorstellen dat u zo meteen niet komt vertellen dat uw regering wel degelijk de nodige maatregelen heeft genomen om, enerzijds, het vonnis na te leven en om, anderzijds, te vermijden dat er een inbreuk wordt gepleegd op het regeringsbeleid dat zegt dat wij de moeders niet naar hier brengen.
Voor alle duidelijkheid, het vonnis waarvan sprake heeft ons niet verplicht om te repatriëren, het heeft ons land verplicht om de nodige consulaire hulp en documenten te verlenen.
Ik kan mij voorstellen dat u in staat bent geweest om aan dat vonnis te voldoen, want, zoals hier gezegd, u bent niet in beroep gegaan. Men zou zich in eerste instantie kunnen afvragen waarom u dat niet hebt gedaan, waarom u die kans hebt laten voorbijgaan.
In mijn naïviteit heb ik gedacht dat de regering niet in beroep is gegaan omdat ze wist dat ze dat varkentje zou wassen, dat ze in staat zou zijn om het vonnis na te leven zonder de bizarre consequentie dat wij die 5.000 euro per kind per dag dwangsom zouden moeten betalen.
Ik ben bijzonder geïnteresseerd in uw antwoord, dat onze repliek ongetwijfeld onnodig zal maken, want u zult ons kunnen geruststellen en zeggen dat wij niet verplicht zijn en ook niet zullen overgaan tot het betalen van die dwangsom omdat u de nodige maatregelen hebt genomen om dat te vermijden.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik ben blij dat er tot nu toe niet werd overgegaan tot de betaling van de dwangsommen. U spreekt over een incidenteel beroep. Het is wel heel vreemd dat u zes weken nadat u hebt beslist om niet in beroep te gaan, toch hebt vastgesteld dat dit blijkbaar niet de beste beslissing was.
Mevrouw de premier, uw regering is een regering in lopende zaken. Dit betekent dat uw agenda niet overvol is. Wij vragen u om op de winkel te passen. Wij vragen u om de lopende zaken te beredderen en dit is bij uitstek een lopende zaak, die ertoe dreigt te leiden dat 5.000 euro per kind zou moeten worden betaald door de passiviteit van uw regering. Ik vraag mij af, als u niet in staat bent om de lopende zaken op een ernstige manier te beredderen, wat u hier eigenlijk nog zit te doen. Dank u.
Plenaire vraag van 30 januari 2020
Foto: Belga
- Login om te reageren