Daarover moet een campagne gaan

Met Nadia Sminate aan zijn zijde mocht Bart De Wever als eerste optreden in de speciale reeks Reyers Politiek. Zeg van Reyers (Laat/Politiek) wat je wil maar hier wordt een hoofdvogel afgeschoten. Alle politieke partijen mogen de kern van het eigen politieke handelen uit de doeken doen.

Mooi, bevrijd van procentjes en gereutel over niemendalletjes kregen Bart en Nadia de kans om de grote lijnen nog eens te trekken. Daar hoort politiek in de kern over te gaan. Waarvoor staat een partij in wezen?

Het is een gedurfde bewering maar dit soort uitzendingen kan mensen misschien meer belangstelling doen krijgen voor politiek dan de vraag wat partij A onderscheidt van partij B met betrekking tot, bijvoorbeeld, de kinderopvang.

Is kinderopvang dan niet belangrijk? Ja, natuurlijk wel. En kiezers horen te vernemen wat partijen daarover van plan zijn. Maar hoe zinvol zijn detailbeloften van politieke partijen wanneer toch iedereen weet dat er na de verkiezingen coalities worden gevormd waarbij de diverse programma’s vermengd worden met elkaar? En wat betekent politiek als de echte visie buiten beeld blijft?

Terug naar Reyers Politiek. Bart bracht dat eigen verhaal van N-VA weer met verve. (Zie hier voor een goede samenvatting.) Hij gaf fijn aan waar ons politiek doen en laten door wordt gevoed en zette, voor zo ver nodig, nog eens enkele puntjes op de i.

En wat betekent politiek als de echte visie buiten beeld blijft?

Enkele uren voor de uitzending had ik een ontmoeting met een Canadese doctoraalstudent. Die wil promoveren met een werk over Europese partijen die opkomen voor de volwaardige staatsvorming van gebieden die nu geen officieel land zijn. N-VA valt uiteraard binnen zijn onderzoeksgebied en hij wilde mij daar ook wel eens over horen.

Het verhaal dat ik vertelde, kleeft haarnauw aan bij dat van De Wever die avond bij Lieven van Gils bracht. Dat deed deugd. Dan weet je waarom je in die partij actief wil zijn. N-VA heeft wel degelijk een eigen plaats in het politieke veld op het unieke kruispunt van een eigentijds conservatisme, geloof in de vrije markt (en dus de eigen kracht van mensen) en gemeenschapsgericht Vlaams-nationalisme.

Nadia verpersoonlijkte het verhaal op haar eigen manier maar wel helemaal herkenbaar en authentiek.

Eén passage van Bart deed me denken aan een artikel dat ik ooit schreef en waarin ik het Vlaams-nationalisme vergeleek met een onderbroek. Voor deze gelegenheid: hier gaat die nog eens, ‘Welke onderbroeken dragen Vlaamse christendemocraten?’.

(9 april 2014)

FOTO: De plaats van N-VA op de taart.

TIP: Dankzij internet kunnen wij ook veel mensen bereiken buiten de klassieke media om. Help daarbij en deel dit artikel. Gewoon op de knop hieronder drukken.