In de pers

De bezorgdheid van de federale regering om ook in de toekomst de pensioenen betaalbaar te houden en de noodzakelijke maatregelen die ze daarvoor neemt, laten ook onze noorderburen niet onberoerd. De krant NRC wijdde er een reportage aan waarvoor ze ook mij interviewden.

Tussen politieke wensen formuleren en die uitvoeren tot concrete politieke realiteit staan (te) veel wetten in de weg en vooral praktische bezwaren. De N-VA is een politieke partij en moet dus werken volgens de spelregels die in dat wereldje gelden. Dat lokt soms kritiek uit bij het Vlaams-nationale middenveld. Kritiek mag en moet maar is die wel altijd even gefundeerd, vraag ik mij af in dit stuk voor Doorbraak.

Wat is de federale regering van plan met het stelsel van werkloosheid met een bedrijfstoeslag (SWT)? Daarover is de laatste dagen enige deining ontstaan. Collega Zuhal Demir en ik verduidelijkten in deze opiniebijdrage voor De Tijd de doelstellingen van de N-VA. Pacta sunt servanda maar een nieuw beleid is even wenselijk. Hoewel, wenselijk? Zeer noodzakelijk zelfs.

Het debat over de tweede pensioenpijler (de aanvullende pensioenverzekering) kon de afgelopen dagen op enige persaandacht rekenen. U leest hier mijn tussenkomsten in de kranten De Morgen en De Standaard. Zeker De Morgen gebruikte daarbij een suggestieve titel die de lading niet dekt. Voor ons kan er geen sprake van zijn de gemaakte afspraken op te blazen. Op zondag 1 maart 2015 ging ik hierover in de studio van De Zevende Dag in debat met John Crombez van de sp.a.

Op vraag van Doorbraak schrijf ik elke twee weken een column. In mijn tweede bijdrage zoek ik wat Filip Dewinter gemeen heeft met Olivier Maingain, Recep Erdogan, Dyab Abou Jahjah en Benjamin Netanyahu. 

De werkreis die ik samen met enkele collega’s politici breng aan Israël en Palestina ontgaat de pers niet. Na ons bezoek aan Gaza kreeg ik telefoon van een journalist van De Standaard en De Morgen. Hieronder kunt u beide artikels lezen.
Zoals u in mijn eigen stuk van 17 februari 2015 al kon lezen, liet het bezoek aan de Gazastrook mij niet onberoerd.

Op initiatief van onder anderen Peter De Roover (N-VA) keurde de Kamer een resolutie goed om Palestina te erkennen ‘op het ogenblik dat dit het meest geschikt wordt geacht’. Zo opende De Standaard in de weekeindekrant van 14 en 15 februari 2015 het dubbelinterview tussen Ludo Abicht en mijzelf. De Israëlische premier Netanyahu zal zich in de handen wrijven, reageert Ludo Abicht. Een gesprek over zelfbeschikking, Palestina en links Vlaams-nationalisme.

Hieronder kunt u het volledige interview lezen dat journalist Lieven Sioen afnam van Ludo en ik.

In Doorbraak schreef ik een artikel over het werk in de commissie buitenlandse zaken in de Kamer. Onder meer de kwestie Israël en Palestina geniet mijn bijzondere aandacht.

Na een meer dan drie uur durend debat keurde de plenaire vergadering van de Kamer op 5 februari 2015 een resolutie goed die de regering vraagt de Palestijnse staat te erkennen. Daarover onderstaand persbericht.

Waarom radicaliseren jongeren van hier tot zelfs het punt dat ze gaan meevechten in Syrië en Irak aan de zijde van IS? De jongeren die flirten met het jihadisme en zich ook effectief engageren voor IS, zijn zonder twijfel het slachtoffer van een samenleving die er niet in geslaagd is om hen op te nemen en een plek te geven, schreef Meryem Kanmaz in De Standaard van 3 februari 2015. Het dagdagelijkse ontwortelde gevoel van jongeren die geconfronteerd worden met discriminatie, racisme, uitsluiting en islamofobie draagt daartoe bij aldus de onderzoekster. In het bijzonder de zoektocht naar een identiteit en een plek versterkt dat gevoel. Met als summum dat jongeren met een moslimachtergrond naast onze maatschappij vallen zogezegd omdat wij hen niet willen opnemen. Ik reageerde in dezelfde krant op 5 februari 2015.