Nuances aanbrengen in een debat waar islam, mensenrechten en internationale politiek samenkomen, is geen eenvoudige zaak. Maar laten we het nu toch ook even over hypocrisie hebben. Het Saudi-Arabië-debat biedt een uitstekende gelegenheid. 

Wie te kieskeurig is in bondgenoten zal een oorlog - wat de strijd tegen IS de facto is - nooit winnen, schrijft Peter De Roover (N-VA). 'We kunnen er dus, spijtig genoeg, niet omheen om in dit conflict een keuze te maken tussen Saudi-Arabië of IS.'

Elke historische parallel loopt ergens mank, ook deze. Maar de geschiedenis begon niet op vrijdag 13 november. Nog niet zo lang geleden leefde West-Europa al eens in een angstgreep – die van het rode gevaar.

In reactie op een opiniestuk van John Vandaele, redacteur van het tijdschrift MO*, op 21 oktober laatstleden schreef ik volgend artikel dat door omstandigheden niet werd gepubliceerd. Tegen de achtergrond van de gebeurtenissen op vrijdag 13 november in Parijs past het om het belang van het buitenlands beleid en de richting daarvan toch nog eens te beklemtonen.

Het geluid van de eerste schoten in Parijs op die verschrikkelijke vrijdag de 13^e hing nog in de lucht toen de zoektocht naar daders en oplossingen op de sociale media driftig van start ging. Het waren moslimextremisten blijkt intussen. Juist, maar die hebben altijd bestaan ook al die tijd dat Parijs een echte Lichtstad was. De echte dader heet…

Een avondje aan een terrastafel met een jonge lerares, inspireerde deze oude schoolvos tot een korte mijmering over de (verkeerde) prioriteiten van ons onderwijs.

Beringen ligt dichter bij Ankara dan bij Brussel en dat is een probleem schrijft Peter De Roover in zijn tweewekelijkse column voor Doorbraak.be. 

N-VA Kamerlid Peter De Roover wil dat minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders dezelfde lijn volgt als zijn Nederlandse ambtsgenoot en de Turkse ambassadeur nog voor de verkiezingen van 1 november ontbiedt om zich te verantwoorden voor de ronselbrief die ‘Turkse Belgen’ eerder deze maand hebben ontvangen. 

Als Kristof Calvo dan toch zo overtuigd is van een hernieuwde ‘belgitude’, waarom voelt hij dan de aandrang om ze van overheidswege te stimuleren, vraagt Peter De Roover.

'Wie de burgers wil sussen met de bezweringsformule dat we de klus wel zullen klaren, zonder eerlijk te communiceren over de ernstige gevolgen, verliest aan geloofwaardigheid en legt de weg open voor de Pegida's van deze wereld', schrijft Peter De Roover (N-VA). 'Of zijn we de vele teleurgestelde kiezers vergeten die in de jaren 90 hun heil zochten bij het Vlaams Blok?'