De N-VA schrijft een wetsvoorstel om de antidiscriminatiewet bij te sturen. "Aanzetten tot haat bij wet verbieden lijkt even onzinnig als aanzetten tot liefde bij wet verplichten."

Peter De Roover, fractieleider van de N-VA in de Kamer, vraagt ​​zich af hoe Jürgen Conings door de mazen van het net kon glippen en wijst daarbij naar het kabinet van Dedonder (PS), Van Quickenborne (Open Vld) en Verlinden (CD&V).  

Onderweg naar Zeeland, alwaar ik een deel van het weekeinde tussen schaapjes wilde doorbrengen – een scheut complexloze idylle kan nooit kwaad – schalde Herman van Veen door de luidsprekers van mijn wagentje. Kwestie van een beetje in de Nederlandse sfeer te komen.

Naar aloud gebruik kan u hier weer mijn overzicht van de parlementaire week lezen want tenslotte vertegenwoordigt een volksvertegenwoordiger toch ‘zijn volk’, niet? En dus hebt u er alle recht op te weten waarmee ik bezig ben.

Wanneer de regering een wetsontwerp sneller wil laten behandelen, vraagt ze aan de Kamer ‘urgentie’. De minister ‘van dienst’ doet dat met een verantwoording, in naam van de collega die het wetsontwerp heeft ingediend.

Vanmiddag vraag gesteld aan premier De Croo over vrije meningsuiting na veroordeling van 4 mensen wegens het opsteken van een spandoek, hoewel dat niet opriep tot geweld. Eén woord liep als een rode draad door het antwoord van iemand die zich ooit liberaal noemde: strafbaar, strafbaar, strafbaar, strafbaar,...

Minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) ontpopt zich niet alleen als sheriff en bestrijder van de vrije meningsuiting, hij zette gisteren een duffe kers op zijn intussen verlepte Vlaams-liberale taart. Van Quickenborne verhoogt een belasting (maar noem het niet zo!), overschrijdt daarbij zijn federale bevoegdheid en negeert en passant, als minister van justitie nota bene, een advies van de Raad van State. Weer een mooie illustratie van de ‘politieke vernieuwing op paarsgroene wijze’.

Laat ik maar met de deur in huis vallen. Ik haat haat. Benepen, zurige, onaangename, betweterige mensen die van achter een echte dan wel digitale sanseveria hun naar ranzige melk geurende haatcommentaren de wereld in sturen, wekken bij mij moeilijk te beheersen haatgevoelens op. Haat is niet productief, ongezond en wekt nieuwe haat op.

De vorige keer dat ik met passende geestdrift naar het Eurovisiesongfestival heb gekeken, moet zowat dateren van de versie waar Abba zich lanceerde met Waterloo, Napoleon aantonend dat het gelijknamige Waals-Brabants dorpje ook kan staan voor het begin van een succesrijke loopbaan.

De parlementaire week begon met een klapper: de stemming over de inmiddels berucht pandemiewet in de commissie Binnenlandse Zaken. Die moet zogezegd de rol van het parlement in tijden van crisis herstellen maar betonneert juist dat het parlement buitenspel wordt gezet. Dat is de essentie van newspeak: introduceer een volmachtenwet maar noem ze pandemiewet.