Ik wou haar via deze weg een briefje schrijven maar ga dat niet doen. Ik ga haar niet eens ‘taggen’ in dit bericht. Gisteren appte ik om te vragen hoe het haar ging en eindigde ons digitaal gesprek met de raad de wereld maar even te laten voor wat die is. Het zou getuigen van weinig zin voor consequentie om haar vandaag zelf niet met rust te laten.

De begrotingscontrole wordt momenteel in de Kamer besproken.

Ja, onze politieke instellingen moeten goed kunnen werken en dat kost geld.

Maar in deze voor iedereen moeilijke tijden mag voor ons de knip er op. Indexeringen zijn uit den boze maar daar denken de Vivaldi-partijen bij die begrotingscontrole anders over weet Sander Loones me te vertellen.

Verschenen op Facebook op 9 juni 2022.

Politici horen ter verantwoording te worden geroepen, in het bijzonder bij verkiezingen. Wie zich verschuilt achter burgerbevragingen en expertgroepen ontloopt dat oordeel.

Ik hou van distels, laat ik dat maar gewoon meteen toegeven. Mogelijk ben ik distofiel geworden in Schotland waar die koppige plant zich tot in de meest woeste uithoeken weet te handhaven. Ooit vertelde een oude Schot me dat een distel de enige plant is waarvoor schapen de snuit ophalen. Tja, het is dat of de snuit openhalen natuurlijk. Het Schotse landschap zou dus zo distelrijk ogen omdat de schapen de rest kaalvreten. Of het verhaal klopt, weet ik niet maar dat ik het me nog herinner niettegenstaande de hoeveelheid whisky die dat gesprek begeleidde, mag een mirakel heten.

Stop de persen. De regering-De Croo gaat startende zelfstandigen steunen… met een eenmalige aalmoes van 100€! Jawel, eenmalig.

Om te lachen? Ik sprak er over met Björn Anseeuw.

Verschenen op Facebook op 1 juni 2022.

Over een ijzersterk geheugen beschik ik niet. Doorgaans herinner ik me pas na diepe peinzing wat we bijvoorbeeld eergisteren hebben gegeten.

Vrijdag werd ik het slachtoffer van een schaking die na een treinrit, zowat twee uur verlengd omdat iemand mijn verjaardag - het noemen van die samenloop suggereert geen verband - uitkoos om zich ‘op het spoor te begeven’ zoals men in treinmaatschappijtermen een zelfmoord omfloerst aanduidt, eindigde in Parijs, wat verklaart waarom ik me nu in de lichtstad bevind. Tussen die ontvoering en de herdenking, diezelfde dag, van mijn verschijnen in de wereld mag wel een oorzakelijk verband vermoed worden, wat dan weer verklaart waarom ik mij gewillig en dus zonder enig verzet liet meevoeren naar die bij de aanvang van het manoeuvre nog onbekende bestemming.

De politietop trekt aan de alarmbel want krijgt geen gehoor bij minister Verlinden.

Na wat tegenstribbelen bij de meerderheid kon de Kamer politie en hoge magistratuur dan toch horen.

Collega Sigrid Goethals volgde de zittingen op de voet.

Besluit: geen gehoor én geen geld voor de bestrijding van criminaliteit.

Deze video verscheen op Facebook op 18 mei 2022. 

“Wat heb ik er tenslotte aan dat er een altijd waakzame autoriteit is die erop toeziet dat mijn gevoelens verzekerd zijn, die voor mij uit loopt om alle gevaren af te wenden, zonder dat ik er zelfs maar aan hoef te denken? Wat heb ik eraan als deze autoriteit, op hetzelfde tijdstip waarop zij de kleinste doornen van mijn pad verwijdert, de totale meesteres van mijn vrijheid en mijn leven is, als zij mijn bewegingen en mijn bestaan zo monopoliseert dat alles rond haar wegkwijnt wanneer zij wegkwijnt, dat alles slaapt wanneer zij slaapt, en dat alles ten onder gaat wanneer zij sterft.”

Alexis de Tocqueville, De la Démocratie en Amerique (1835), Nederlandse vertaling, blz. 109

Jeroen Brouwers is dood. Niet onverwacht want uitgeleefd na 81 jaren van intensief beleefd leven. Deze schrijver verschafte ook mij menig uur taalplezier en als u nooit iets van hem las, lijkt de omstandigheid zeer geschikt daar nu mee te beginnen. Zijn oeuvre mag als afgesloten beschouwd worden.