Het is nog enkele dagen augustus, dus als ik me haast, mag het nog over de vakantie gaan. Weliswaar schrijf ik deze woorden alweer gezeten in ons petieterige stadstuintje maar de hemel is blauw (als ik mijn rechteroog dichtknijp zodat ik die wolk niet waarneem), de zon doet de vijgenbladeren lichtgroen oplichten, de oleander bloemt nog en vooral de wat afgebladderde beige scheidingsmuur maakt het niet zo moeilijk me te verbeelden dat ik nog ergens in Italië vertoef. De espresso staat naast me en er beginnen zowaar kerkklokken te luiden.